-
En toen deed koude haar entree…
hemel-boom
Dit jaar hadden we een superlange zomer, tenminste in mijn beleving. Zelfs in deze maand November heeft onze tuin namelijk nog steeds groei en bloei laten zien. Elke ochtend als ik bewust mijn tuin-ronde maak ontwaar ik steeds nog bloeiende bloempjes, zomerbloemen die nog steeds open gaan. Verrassend mooi die felle kleurtjes tussen al die vallende, prachtig gekleurde bladeren. In onze tuin staat al langer een hele bijzondere boom, een hemel-boom…dit jaar als extra mooi ervaren omdat ze veel uitbundiger gebloeid heeft met veel zaden. Door de zwaarte van deze zaden zijn de takken laag gaan hangen. Tijdens een van de natuurcoach-gesprekken vroeg ik een vrouwelijke coachee, welk plekje in de tuin voelt voor jou als veilig en prettig? Dit omdat ze zich op haar werk soms onveilig voelde. Na even rondkijken, ervaren en gaan verstaan en voelen werd ‘haar plekje’ onder de zware armen van de Hemel-boom, hoe speciaal! Inmiddels is zij vele stap-pen verder op haar pad en voor mij heeft de hemel-boom sinds deze ontmoeting weer een bijzonder plekje bij mij.
Joseph Oubelkas
Voor inspiratie ben ik deze maand naar een heel bijzondere avond geweest op Mondomijn. http://www.mondomijn.nl Zij hielden een inspirerende avond door een lezing gegeven door Joseph Oubelkas. Van de 10 jaar onterecht toegekende gevangenisstraf in Marokko, zat hij er 4 1/2 jaar uit…in die tussentijd kreeg hij 400 ongekend mooie en krachtige brieven van zijn moeder. Het was een onvergetelijke avond, boeiend tot de laatste minuut. De krachtigste lessen die hij van zijn moeder en in de gevangenis leerde:
it is okay…
Deze maand ben ik ook bewust(er) met mijn lijf en tijd omgegaan. Heb bewust een sauna-dag ingepland met mijn vriendin en verschillende lunches met andere vriendinnen en met mijn dochter (en kleinkind) afgesproken, gewoon om met aandacht elkaar te zien, samen iets te ondernemen en te bevragen en te reflecteren op het leven…Ook gewandeld met Ray Biemans, een fantastische man met veel humor en dromer en maker van prachtige clowns-opleidingen gebaseerd op het principe van ‘contact’ maken. Neem maar eens kijkje op zijn site: http://www.raybiemans.nl
IK-ben-IK
In mijn praktijk is het momenteel erg druk…veel nieuwe trajecten met volwassenen, ook jong volwassenen die het liever met de SOS-pasjes doen en dat maakt me blij, trots en dankbaar tegelijk. De IK-ben-IK training loopt zo bijzonder deze keer, echt een aantal heel kwetsbare kinderen die zoveel met elkaar willen en durven te delen dat ze elke sessie weer stappen zetten en enorm groeien. Ik krijg dat ook terug van de ouders en school en daar word ik superblij van! Kinderen krijgen altijd het boek mee: IK-ben-IK en daar speelt een bontgekleurde knuffel de hoofdrol. Hoe gaaf was het dat de eerste lezer er meteen een ‘echte’ knuffel bijmaakte…en ja, dat voorbeeld wilde kennelijk gevolgd worden en uiteindelijk had iedereen zijn eigen knuffel gemaakt of met hulp van een andere moeder!
Wilmama
Helaas heb ik deze maand ook afscheid moeten nemen van een oud studie-maatje Wilma Martens. Wij hebben samen de Magistrum-opleiding voor schoolleider gedaan en deelden opdrachten, onze scholen, reflecties, om samen van en met elkaar te leren…Zij is echt veel te vroeg gestorven…Het werd wel een prachtige viering in het crematorium te Heeze. Bijzondere momenten ook…om ècht stil van te worden. Haar kinderen spraken zulke mooie, liefdevolle woorden over hun moeder en hadden hele diepe herinneringen gedeeld. Het maakte dat ik zelf ook dacht van: wat zouden mijn kinderen vertellen over mij als ik dood ga…Wilma’s woorden waren: Uiteindelijk verworden we allemaal tot herinneringen…maak er veel, schrijf ze op, koester ze…
Dat ga ik doen lieve Wilma…dank je wel dat jij er was voor mij*
