Deze maand mocht ik en mijn lief starten met een ezel-weekend, gekregen van de kinderen en de familie voor ons 15 jaar ‘vertrouwd-zijn’. Het weekend bracht ons naast mooi weer en nieuwe contacten op een ezel-farm in Baarle-Nassau, ook veel om van te leren want ezeltjes zijn hele gevoelige en lieve dieren. Het bracht ons zeker rust en vooral een onthaast-gevoel want bepakt met wat eetspullen en een plaid konden we samen ongeveer 3 kilometer per uur wandelen. Je raakt samen op een gegeven moment in een bepaalde cadans die erg prettig is. Het kwam ook voor dat een van de twee ezels ‘niet meer vooruit wilde’ echt geen s t a p meer zette…en ja, wat dan! je gaat dan samen in gesprek van hoe pakken we dit nu aan en door goed te luisteren, te kijken, af te stemmen en vooral ruimte te geven, door het touw meteen wat losser te laten, na een duidelijk teken van: we gaan NU! lukte het weer om samen op weg te gaan en blijven. Tijdens de lunchtijd werden de 2 ezels zorgvuldig aan een lijn tussen twee bomen gemaakt zodat ze ieder voor zich een eigen bewegingsruimte hadden. Om kwart over 5 kwamen we op een prachtige natuurcamping aan en sliepen in een pyramidetent. Ook nog even onze trouwe lastdieren vertroetelen was leuk om te doen, borstelen en lekker eten geven.
We mochten 2 dagen op stap zijn met Kastaar en Liesje, Kastaar de goede lobbes en Liesje de snellere en eetgrage snacker (als we ook maar 1 moment wilde rondkijken of even op de kaart zoeken dan was ze meteen aan het gras eten=snacken) Het is zo leuk om de dynamiek en karakter te ontdekken die dan weer in relatie is met je eigen dynamiek en karakter. Heerlijk zo samen met elkaar…we werden een goed team en de tweede dag vonden we het zelfs moeilijk om afscheid van ‘onze’ ezels te nemen.
Het werd een echte levensles…dank je wel Kastaar en Liesje!!